çipras'a verdiysen dönmez abi o para :(
sıkıştır. birisi güzel demiş, senin paran o borç ister gibi istemene gerek yok. saldır. psikolojik baskı kur. yoksa vermez. verecek olan adam zaten bununla ilgili açıklama yapardı, atıyorum şu zamanda ödeyebileceğim en erken falan derdi, samimiyetini gösterirdi bi şekilde. misal ben de birine 100 lira verdim, bana açık açık "bu ara çok sıkışığım, yakın zamanda ödeyemeyeceğim" dedi. ben de zaten gözden çıkarabileceğim bi miktar olduğu için verdim, ondan sonra da ses etmedim. karşındaki hiçbir konuda şeffaf olmayıp ölü taklidi yapıyorsa saldırmaktan başka çaren yok, yoksa imkanı yok alamazsın o parayı.
insanlar para konusunda çok değişebiliyor abi. bak kendi borçlanma hikayemi anlatiyim sana.
bi ara fena sıkıştım ben, elimin rahatlaması için 500-600 lira lazım. duyuruya sordum, dedim böyle böyle abi beni tanıyonuz borç verin yoksa yan basıcam. bankalara 1000 liralık kredi için (alt limit o) başvuruyorum hepsi takır takır reddediyor öğrenciyim diye, o ara kart borcum da alıp yürümüş zaten. neyse sonra "ablam" diyebileceğim, çok güvendiğim ve bana güvendiğini bildiğim bi duyurucu çat diye çıkardı masaya vurdu. bi baktım hesabımda 600 lira. dedim ben bunu 12 ayda, 50-50 olarak öderim bak; ben kredi bakıyodum, senden borç istemedim. "istemiyosan verme aq bana ne, ne zaman ödersen öde" dedi sağolsun.
çok şükür, 7 ayda borcu neredeyse kapattım, önümüzdeki ay tamamen bitecek muhtemelen ama yine de bazen "ee istemiyosan verme dedi olm?" deyip vermemeyi düşündüm anasını satiyim. meisteroğlu işte, göt. çok sevdiğim, saygı duyduğum, güvenini sarsmayı göze alamayacağım biri olduğu için ödedim takır takır.
başka insanlardan da borç alıp hepsini ödedim amk, şerefsiz değilim ama demek istediğim şu: insanın aklına geliyor. hele ki borcu almasına rağmen parasızsa, eline değil 6 bin 16 bin lira geçse bile vermez belki. senin istemen lazım. herkes ben mi istemeden borç ödesin...
0